سلام
امروز روز وبلاگ فارسیه و منم تصمیم گرفت بعد مدتها اینجا چیزی بنویسم دقیق یادم نیست که چند سال پیش شروع کردم
وبلاگ نوشتن ولی میدونم ازهمون ماههای اول شروع کردم نوشتن البته وبلاگم توفیق زیادی نداشت چون اهل نوشتن نبودم .
نه اینکه نباشم اما ادمی نبودم و نیستم که درونمو به این راحتی اشکار کنم .تعداد خواننده ها برام مهم نبود و همینکه چند خطی
اینجا مینوشتم برام کافی بود و البته بعد چند سال هرچی نوشته بودم پاک کردم و دیگه چیزی اینجا نیود .
شاید دوباره برگردم و خاطراتمو بنویسم ممکنه فردا یا شایدم چند سال بعد ولی اینجارو برا خودم نگه داشتم .اینجا برا من یه
گوشه دنجه تو دنیای بزرگ و بی انتهای وب و میدونم یه روزی میام اینجا و شروع میکنم به زندگی برا همین نگهش داشتم ودوستش .
دارم مثل اتاق ادم که یه گوشه دنج داره و ادم یه وقتاریی از دست شهر شلوغ بهش پناه میبره !
به امید اونروز .
